Berlijn was dé stad van verlangen voor de Praagse schrijver en verzekeringsambtenaar Franz Kafka (1883- 1924). Piet de Moor vertelt het verhaal van dit verlangen en laat ons met Kafka meereizen naar het legendarische Berlijn van het begin van de twintigste eeuw. Franz Kafka’s liefde voor Berlijn begon met zijn eerste verblijf in december 1910. Hij begon te dromen van een leven in deze metropool van moderniteit, ver weg van zijn strenge vader, die geen brood zag in Kafka’s ‘schrijverij’. In 1923, een jaar voor zijn dood, vervulde Kafka zijn droom. Zoals veel kunstenaars en intellectuelen van zijn tijd was Kafka gefascineerd door de levendigheid van Berlijn. De stad trok talloze creatieve geesten aan, van Paul Klee en Alfred Döblin tot Christopher Isherwood en Charlie Chaplin. Het was hét industrieel en commercieel centrum met een bijna mythische aantrekkingskracht. En een Babylon met prijzen van vijf miljoen Rijksmark voor een brood, grote werkloosheid en politieke moord en doodslag. Aan de hand van de sporen die Kafka in brieven en dagboeken heeft nagelaten, leren we in woord en beeld niet alleen hemzelf van dichtbij kennen – voor het eerst samenwonend met zijn nieuwe liefde Dora Diamant – maar ook de fascinerende ‘gouden’ jaren twintig.