Duitsland, 1937. Uit het concentratiekamp Westhofen ontsnappen zeven politieke gevan genen. Kampcommandant Fahrenberg, ‘een gek met onvoorspelbare vlagen van wreed heid’, laat de top van zeven bomen kappen en spijkert tegen elk stam een dwarslat, zodat er zeven kruisen ontstaan, voor iedere vluchteling een. Alleen Georg Heisler weet uit handen van de Gestapo te blijven. Daardoor blijft het zevende kruis leeg. Tijdens een wrede klopjacht ontstaat er een razend spannend kat-en-muisspel. Heis lers familie en vrienden worden dag en nacht in de gaten gehouden. Op zijn vlucht ont moet Heisler mensen die moeten kiezen tussen egoïsme en menselijkheid, leven en dood, keuzes die ongekende krachten in hen losmaken, keuzes tussen verraad en solidariteit. Het zevende kruis laat zien hoe de nazi’s het dagelijks leven in hun greep kregen en Duitsland veranderden in een totalitaire staat. Maar Seghers laat ook iets anders zien: ‘We voelden allemaal hoe diep en verschrikkelijk uiterlijke krachten de mens tot in zijn binnenste kunnen raken, maar we voelden ook dat er in dat binnenste iets schuilt wat onaantastbaar en onkwetsbaar is.’