Het kan: een liefdes- en huwelijksroman zonder sentimentele kitsch die begint bij de geboorte en eindigt met de dood. Een verhaal van twee doodgewone mensen, Harry en Evelyn, dat laat zien hoe hun gevoelens voor elkaar met de tijdgeest mee veranderen. En hoe sluipend of radicaal hun machtsverhoudingen ondermijnd worden wanneer de levenscirkel bijna rond is. Ze leren elkaar op een middag in een Londense bibliotheek kennen. Harry, een sensitieve natuur- en literatuurliefhebber, is gefascineerd door de wilskrachtige Evelyn en hij zal dat ook altijd blijven. Maar de ander gelukkig maken blijkt iets wat hen een leven lang veel moeite kost. Ze doen beiden hun uiterste best. Evelyn probeert van hun eigenwijze dochters fatsoenlijke vrouwen te maken en haar ‘appetijt voor de betere dingen’ voor Harry te verbergen. Harry doet er alles aan om zijn middenstandersdroom van een groot en licht huis met een keuken met een stalen afwasbak waar te maken. Page is een meester van de tussentonen en laat ons zien hoe Harry in zijn streven naar een fatsoenlijk leven en Evelyn in haar onverzadigbaar perfectionisme langzaam uitgeput raken. Er sluipt een melancholie in het huwelijk, die het enthousiasme voor lange wandelingen en de liefde voor gedichten opvreet, opslokt, vernielt. Waren de wederzijdse teleurstellingen op hun oude dag te vermijden geweest? Wat heeft het evenwicht in hun machts- en liefdesverhoudingen verstoord, en waar hebben ze de verkeerde afslag genomen? Een huwelijk van zeventig jaar dat leest als een thriller, verteld op het hoogste literaire Gardam-niveau. Voor gehuwden en ongehuwden: dringend lezen!